Εθνικές επέτειοι, παρελάσεις & σχολικές γιορτές.
Της Χαριτίνης Μαλισσόβα
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στα σχολεία γιορτάζουμε την Εθνική επέτειο της 28ηςΟκτωβρίου του 1940,το « Όχι» των Ελλήνων και την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Εκτός από την ημέρα αυτή έχουν καθιερωθεί ως σχολικές γιορτές η 17η Νοεμβρίου, η επέτειος της εισβολής του τανκ στο Πολυτεχνείο της Αθήνας το 1974 ύστερα από πολύμηνη εξέγερση των φοιτητών κατά της Χούντας και η 25η Μαρτίου, η επέτειος της κήρυξης της Επανάστασης κατά του τουρκικού ζυγού το 1821.
Για τις δύο μεγάλες επετείους γίνονται και παρελάσεις μαθητών σε όλη τη χώρα με τη συμμετοχή κυρίως των σχολείων, δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων. Το ζήτημα των σχολικών παρελάσεων έχει κατά κόρον συζητηθεί καθώς αμφισβητείται η χρησιμότητα και θεωρείται κατάλοιπο και εκφραστής των φασιστικών καθεστώτων, σε βαθμό που να προτείνεται η κατάργησή τους.
Στα δημοτικά σχολεία κάθε χρόνο οι εκπαιδευτικοί καλούνται να κληρώσουν τους σημαιοφόρους και τους παραστάτες για την επικείμενη παρέλαση βιώνοντας σκηνές με παιδιά που στενοχωριούνται ,κλαίνε και απογοητεύονται αν δεν είναι οι τυχεροί που θα κρατήσουν ή θα συνοδεύσουν την σημαία στην παρέλαση, ενώ σε γυμνάσια και λύκεια η βαθμοθηρία για τον ίδιο σκοπό παίρνει διαστάσεις σε σημείο τέτοιο, που χαλάνε φιλίες, πιέζονται εκπαιδευτικοί και βάλλεται σοβαρά η ψυχική υγεία των παιδιών.
Και όλα αυτά όχι επειδή θεωρείται ύψιστη τιμή το να κρατάνε την Ελληνική σημαία και το φρόνημα ψηλά ,αλλά επειδή θέλουν να ξεχωρίζει το παιδί τους από τα υπόλοιπα, να καταξιώνεται εκείνο αλλά και οι ίδιοι μέσω της βαθμολογίας .Αλλά το πρόβλημα του ανταγωνισμού συνεχίζεται και στις πίσω σειρές της παρέλασης, αφού κι εκεί κρίνεται πιο «άξιος» όποιος τοποθετείται στη θέση του διμοιρίτη ή κοντά στη θέση των επισήμων. Δεν συζητάμε, βέβαια, για την εμφάνιση πολλών κοριτσιών τα οποία μπερδεύουν την σχολική παρέλαση με την πασαρέλα ή ακόμα χειρότερα με την κακή αισθητική .
Η αξιοκρατία αλλά και η αξία των παιδιών πλήττονται σοβαρά -κυρίως εξαιτίας της επικρατούσας μικροαστικής αντίληψης και της έλλειψης παιδείας όσων μεταφράζουν λάθος την συμμετοχή τους στην παρέλαση.
Κι ενώ οι παρελάσεις που θα μπορούσαν να αφορούν τον στρατό και τα σώματα ασφαλείας κατέχουν εξέχουσα θέση στην εκτίμηση πολλών γονέων και μαθητώ και ,καλώς ή κακώς συνεχίζονται,οι σχολικές γιορτές με αφορμή τις Εθνικές επετείους προσπαθούν να βάλουν τα πράγματα στη σωστή τους θέση (ή ,τουλάχιστον, έτσι θα έπρεπε να γίνεται.)
Οι γενιές που είναι χρονικά αποστασιοποιημένες από τα γεγονότα που γιορτάζονται στις επετείους έχουν την ευκαιρία μέσω της διδασκαλίας να έρθουν σε επαφή με τα ιστορικά γεγονότα, να κρίνουν ,να συγκρίνουν, να έχουν εικόνα για όσα γεγονότα έχουν καταγραφεί και να αποκτήσουν κριτική ικανότητα, χωρίς εξάρσεις και συναισθηματισμούς .Το ζητούμενο είναι να μάθουν τι γιορτάζουμε και γιατί, κάτι που δυστυχώς δεν γνωρίζουν οι μαθητές, ακόμα και αυτοί που έχουν συμμετάσχει σε σχολικές γιορτές.(πολλές φορές μπερδεύουν τα ιστορικά γεγονότα και συγχέουν τι έγινε το 194ο και τι το 1821.)
Ετοιμάζουμε γιορτή για την εθνική επέτειο σημαίνει ότι φέρνουμε τα παιδιά
σε επαφή με την Ιστορία, με την ποίηση, με τη λογοτεχνία,
με το θέατρο και τη μουσική.
Σημαίνει ότι μαθαίνουν να συνεργάζονται, να αρθρώνουν ορθό λόγο
και να απαγγέλουν σωστά, να τραγουδάνε, να υποδύονται ρόλους να εκτίθενται σε κοινό, να ζωγραφίζουν, να κατασκευάζουν, να γνωρίζουν τους σημαντικούς λογοτέχνες της πατρίδας μας.
Σημαίνει ότι μαθαίνουν να συμμετέχουν και να μην αδιαφορούν.
Δε σημαίνει-σε καμία περίπτωση -ότι "χάνονται" διδακτικές ώρες, όταν έχουν διατεθεί για όλα τα πιο πάνω. Οι στιγμές που μαθαίνουν να συν-αγωνίζονται και όχι να αντ-αγωνίζονται..
Είναι οι όμορφες και γεμάτες δημιουργικότητα αναμνήσεις των μαθητικών τους χρόνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου