Κυριακή 4 Φεβρουαρίου 2018

Η τσάντα στο σχολείο . Οι πολλαπλές σημασίες μιας καινοτομίας στη σχολική πραγματικότητα

                                                                      
                                                                 Η τσάντα στο σχολείο .
                           
                            Οι πολλαπλές σημασίες μιας καινοτομίας στη σχολική πραγματικότητα


Αν κάποιος μας έλεγε πριν από λίγους μήνες ότι από την Παρασκευή θα αφήνουν οι μαθητές τις τσάντες τους στο σχολείο και ότι δεν θα έχουν διάβασμα το Σαββατοκύριακο ,θα λέγαμε πιθανόν ότι πρόκειται για ένα σενάριο από το μακρινό μέλλον,ιδιαίτερα για την ελληνική πραγματικότητα .
Φυσιολογική η αντίδραση ,αφού συνηθίζεται στο δημοτικό σχολείο να δίνεται λίγη περισσότερη δουλειά για το Σαββατοκύριακο ,με
επαναλήψεις ,φωτοτυπίες και τεστ,αφού τότε υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος .
Τρίτο Σαββατοκύριακο που εφαρμόζεται η Ευτυχισμένη Παρασκευή και το Ξένοιαστο Σαββατοκύριακο στα ελληνικά σχολεία .
Οι αρχικές αντιδράσεις των μαθητών ήταν,όπως ήταν αναμενόμενο, φωνές και ουρλιαχτά χαράς ,αφού θα άφηναν όχι μόνο το φυσικό βάρος της σχολικής τσάντας αλλά και το βάρος και το άγχος του επιβεβλημένου διαβάσματος με αποτέλεσμα τον μειωμένο ελεύθερο χρόνο .
Όσοι εκπαιδευτικοί έχουμε ξεφύγει από την φωτοτυπιομανία και φωτοτυπιολατρεία και αναγνωρίζουμε τις ανάγκες της ήδη επιφορτισμένης ελληνικής οικογένειας από τις εξωσχολικές δραστηριότητες για ελάφρυνση της δουλειάς στο σπίτι,προφανώς και δεχθήκαμε θετικά το συγκεκριμένο σκεπτικό. Η πραγματική δουλειά γίνεται εντός του σχολικού ωραρίου και η εμπέδωση μπορεί να γίνει στις καθημερινές,αρκεί ο χρόνος που διατίθεται για εργασίες στο σπίτι να είναι ουσιαστικός και παραγωγικός .

Ο προβληματισμός μας όμως είναι εξίσου επιβεβλημένος ,αφού το μέτρο εισήχθηκε χωρίς να προετοιμαστεί σωστά ο γονέας .
Το να αφήνουν τα Σαββατοκύριακα την τσάντα στο σχολείο ,απαιτεί ωριμότητα όχι μόνο από τους μαθητές ,αλλά και από τους γονείς .
Το να μην έχω διάβασμα το ΣΚ στο σπίτι δε σημαίνει ότι μένω με το τάμπλετ αγκαλιά όλη μέρα.
Σημαίνει περνώ ουσιαστικό χρόνο με την οικογένεια ,με τους φίλους μου ,αφιερώνω χρόνο για παιχνίδι ,άθληση,προγραμματίζω πολιτιστικές εκδρομές και πολλά άλλα,τα οποία δεν ξέρω αν είναι έτοιμη (για ευνόητους λόγους )η ελληνική κοινωνία να πράξει.

Το πρώτο Σαββατοκύριακο έδειξε ότι λίγα παιδιά ξεκουράστηκαν πραγματικά από το φόρτο των μαθημάτων,αφού πολλά από αυτά ανέφεραν ότι οι γονείς τους τους επέβαλλαν να διαβάσουν τις ξένες γλώσσες ή ό,τι άλλο εξωσχολικό είχαν σε εκκρεμότητα ,ενώ άλλοι έβαλαν δικές τους ασκήσεις στα παιδιά για να κερδίσουν τον «χαμένο» χρόνο .

Όσο παιδιά που δεν ήθελαν να αφήσουν την τσάντα τους στη σχολική αίθουσα ,το υπουργείο ορίζει ότι δεν επιβάλλουμε αλλά προτείνουμε .Ως εκ τούτου υπήρχαν μαθητές (ελάχιστοι ) που έφυγαν με την τσάντα τους από το σχολείο .

Είτε πετύχει και προχωρήσει είτε όχι ,το μέτρο αυτό ας γίνει μια αφορμή για να σκεφτούμε όλοι τη σωστή διαχείριση του ελεύθερου χρόνου .Πάντα με γνώμονα τη δημιουργία ενός ψυχικά υγιούς παιδιού ,που αγαπάει το σχολείο .