Υπεραριθμίες και υπερ-αρρυθμίες…
Η Οδύσσεια των εκπαιδευτικών και οι Ομάδες Σχολείων.
Της Χαριτίνης Μαλισσόβα
Ξεκίνησε η σχολική χρονιά για τους εκπαιδευτικούς με αρκετά λειτουργικά κενά να περιμένουν να καλυφθούν, ώστε το πρώτο κουδούνι να βρει τα σχολεία επανδρωμένα με επαρκές διδακτικό προσωπικό, ενώ καταβάλλονται προσπάθειες για την επίλυση του προβλήματος της έλλειψης εκπαιδευτικών που ταλανίζει την Εκπαιδευτική Κοινότητα τις πρώτες μέρες κάθε Σεπτέμβρη.
Οι τοποθετήσεις ειδικοτήτων και οι αποσπάσεις τους έχουν ήδη πραγματοποιηθεί κι έτσι αρκετοί εκπαιδευτικοί γνωρίζουν το σχολείο στο οποίο ανήκουν και παρουσιάστηκαν ήδη εκεί για να υποβάλλουν την αίτηση ανάληψης υπηρεσίας.
Την ίδια μέρα, την 1η Σεπτεμβρίου, ορίζονται από τους διευθυντές της κάθε σχολικής μονάδας οι λειτουργικά υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί.
Υπεραριθμία,με απλά λόγια, προκύπτει όταν ένας ή περισσότεροι εκπαιδευτικοί «περισσεύουν» από τη μονάδα στην οποία κλήθηκαν να υπηρετήσουν, αλλά, είτε λόγω σύμπτυξης τμημάτων είτε μη εγγραφής επαρκούς αριθμού μαθητών στην Α’ τάξη, δεν μπορούν να ανήκουν στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα πια.
Το επόμενο βήμα είναι με δήλωσή τους(αφού δημοσιοποιηθούν τα λειτουργικά κενά) να τοποθετηθούν σε μία από τις σχολικές μονάδες ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΜΟΡΙΑ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ σε κάποιο σχολείο.
Αυτό συνέβαινε μέχρι πρότινος, ώσπου άρχισαν να ισχύουν οι «ομάδες σχολείων», οι οποίες αποτελούνται από όμορα σχολεία, στα οποία-εφόσον υπάρχουν κενά - τοποθετείται ο εκπαιδευτικός που κρίνεται υπεράριθμος.
Αυτό, όμως, καταργεί το μέχρι πρότινος προνόμιο των μορίων και απαγορεύει στον εκπαιδευτικό που έχει περισσότερα μόρια από κάποιον άλλον να τοποθετηθεί σε σχολείο της επιλογής του, αφού οι ομάδες σχολείων λειτουργούν απαγορευτικά ως προς αυτό.
Το «αστείο» της υπόθεσης είναι ότι οι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί καλούνται να υποβάλλουν αίτηση τοποθέτησης, αν όμως επιλέξουν άλλο σχολείο πλην της όμορης ομάδας, θα αγνοηθεί η δήλωσή τους και θα τοποθετηθούν χωρίς δήλωση ( κι έτσι θα αναγραφεί).Αυτομάτως καταστρατηγείται η δημοκρατικότητα της επιλογής βάσει της προϋπηρεσίας του εκπαιδευτικού ενώ παράλληλα παρατηρείται το φαινόμενο συνάδελφοι με λιγότερα μόρια να τοποθετούνται σε κεντρικότερα σχολεία.
Ας σημειωθεί ότι δεν διασφαλίζεται πάντα η θέση κανενός συναδέλφου στην Α’ περιοχή, όπως λένε οι υποστηρικτές των ομάδων σχολείων, αντίθετα δρα «τιμωρητικά» για όσους πάσχιζαν με μακρινές τοποθετήσεις τους στο προηγούμενα έτη να εξασφαλίσουν μια τοποθέτησή τους σε κοντινότερο σχολείο.
Και μιλάμε για εκπαιδευτικούς που έχουν ξεπεράσει τα 20 χρόνια υπηρεσίας, που έχουν υπηρετήσει εκτός πόλης κα Νομού, που δεν εκμεταλλεύτηκαν τους νόμους(παρελθόντων χρόνων) περί συλλογής μορίων εντός γραφείων, όπου , χωρίς να απομακρυνθούν από την πόλη τους, μόρια δυσμενών περιοχών και «πρόλαβαν» να κατοχυρώσουν μόνιμη θέση σε κάποιο σχολείο.
Φυσικά, όπως κάθε δημόσιος υπάλληλος, έτσι και κάθε εκπαιδευτικός υποχρεούται να καλύπτει τα κενά που προκύπτουν, ώστε τα σχολεία να λειτουργούν με πλήρες προσωπικό-αυτό είναι το ζητούμενο- όπως φυσικό είναι να κρίνεται και να αξιολογείται, ακόμα και να αίρεται η μονιμότητά του,όταν δεν είναι επαρκής.
Τα δεδομένα για τον κλάδο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης άλλαξαν με την έλευση της Κρίσης. Και δεν μιλώ για την δεδομένη οικονομική πλήξη, αλλά για το φαινόμενο συναδέλφων που πλησιάζουν ή και ξεπερνούν τα 50 έτη, να είναι οι «νεότεροι» σε μια σχολική μονάδα και να ταλαιπωρούνται με αλλαγές σχολείων κάθε χρόνο . (Αυτό είχε και σαν επακόλουθο την ραγδαία πτώση των μορίων εισαγωγής στα παιδαγωγικά τμήματα, ένα άλλο μεγάλο ζήτημα, που δεν είναι της παρούσης, είναι όμως συναφές)
Η ένσταση βρίσκεται στο ότι κάνουμε τα δύσκολα ακόμα δυσκολότερα. Σκοπός του κάθε ΠΥΣΠΕ είναι να προλαβαίνει τα κακώς κείμενα, όχι να τα επιβάλλει και να τα διαιωνίζει.
Ας σκεφτούν, λοιπόν, ότι με τις ομάδες σχολείων «προστατεύονται» όσοι υπηρετούν σε κεντρικά σχολεία, ενώ εγκλωβίζονται σε « περιφερειακά» σχολεία εκπαιδευτικοί με περισσότερα μόρια.
Το θέμα δεν είναι ούτε πολιτικό, ούτε κομματικό ούτε πρέπει να προσωποποιείται.Αφορά καθαρά στην ευελιξία που πρέπει να έχουν οι εκάστοτε υπεύθυνοι, ώστε να βρίσκονται πιο δίκαια σχήματα, με σκοπό να εξυπηρετούνται όσο το δυνατόν περισσότεροι εκπαιδευτικοί.
Και φυσικά θα πρέπει να επανεξεταστεί από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας,από τη βάση του,το θέμα των υπεραριθμιών.
Καλή σχολική χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου