Περί σχολικών βιβλιοθηκών....
 της Χαριτίνης Μαλισσόβα

Το πρώτο κουδούνι σήμανε,ο Αγιασμός στα σχολεία έγινε με τις ελλείψεις σε διδακτικό δυναμικό,αλλά με τα περισσότερα από τα βιβλία να είναι στην ώρα τους στις σχολικές μονάδες.
Παρατηρώντας τους μικρούς μαθητές να αδημονούν να κρατήσουν στα χέρια τους τα σχολικά βιβλία μου είναι αναπόφευκτος ο συνειρμός της εικόνας των συνομηλίκων τους παιδιών που έβλεπα το καλοκαίρι,συνήθως με ένα τάμπλετ ή κινητό και σπάνια με βιβλία.

Φυσικά και τα περισσότερα παιδικά δωμάτια σφύζουν από βιβλία,τα οποία πολλές φορές απλώς ξεφυλλίζονται και παραμένουν στα ράφια των βιβλιοθηκών αδιάβαστα.

Για το πόσο σημαντική είναι η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων για την εξέλιξη της γλωσσικής ωριμότητας,της κρίσης,της αντιληπτικής ικανότητας,αλλά και της ανάπτυξης της συναισθηματικής νοημοσύνης έχει γίνει πολύς λόγος κι έχει γίνει ευρέως αποδεκτό και κατανοητό πόσο το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει σημαντικά.

Τι γίνεται όμως στο σχολικό περιβάλλον,το οποίο και ευθύνεται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας;

Έχοντας διατελέσει υπεύθυνη της μικρής,αλλά αρκετά ενημερωμένης σχολικής βιβλιοθήκης σε δημοτικό σχολείο της πόλης μας,δεν μπορώ να μην επισημάνω τη χαρά (ιδιαίτερα των μικρών μαθητών) κάθε φορά που έπαιρναν στα χέρια τους ένα βιβλίο το οποίο τα ίδια διάλεγαν μέσα από την ποσότητα των βιβλίων που είχαν μπροστά τους.
Την ημέρα της επιστροφής ,αντάλλασσαν πληροφορίες με τους συμμαθητές τους ,πρότειναν ή και απέρριπταν το βιβλίο που είχαν διαβάσει,εξηγώντας με επιχειρήματα τους λόγους και ρωτούσαν για τα υπόλοιπα βιβλία..
Δεν ξέρω πόσες σχολικές μονάδες μπορούν να παρέχουν αυτή τη δυνατότητα στους μαθητές τους, πάντως η σχολική βιβλιοθήκη είναι βασικό κίνητρο αλλά και μέσο μύησης των παδιών στον κόσμο τoυ βιβλίου.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας:H βιβλιοθήκη είναι η μνήμη της ανθρωπότητας που περιέχει αναντικατάστατες αποθηκεύσεις των εγγράφων της ανθρώπινης σκέψης και δράσης. Σύμφωνα με διακήρυξη της UNESCO η βιβλιοθήκη είναι η τοπική πύλη στη γνώση και παρέχει τις βασικές προϋποθέσεις για μια “Δια Βίου Μάθηση’’ ανεξάρτητα από φύλο, μορφωτικό επίπεδο, ηλικία, εθνικότητα και οικονομική κατάσταση. "

"Πάντα φανταζόμουν τον παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης",είπε ο Μπόρχες,και ο Μαρσέλ Προυστ:"Δεν υπάρχουν μέρες της παιδικής μας ηλικίας που να τις ζήσαμε τόσο απόλυτα,όσο εκέινες που πιστέψαμε ότι τις αφήσαμε να φύγουν χωρίς να τις ζήσουμε,εκείνες που τις περάσαμε με ένα βιβλίο αγαπημένο..

Σε σύνολο 499 επισήμως καταγεγραμμένων βιβλιοθηκών ανά την επικράτεια,ο νομός Μαγνησίας έχει 11 βιβλιοθήκες και αυτές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση:1ο,6ο,4ο,5ο Γυμν.Βόλου,2ο Ν.Ιωνίας,Γυμνάσιο Αγριάς,Βελεστίνου,Τσαγκαράδας,Σκιάθου,Σκοπέλου και Αλμυρού.

Όσα δημοτικά σχολεία έχουν βιβλιοθήκη είναι με σύμπραξη συλλόγου γονέων,δασκάλων ή και άλλων φορέων,συνήθως βρίσκοντα ισε κοινόχρηστους χώρους και λειτουργουν από τους εκπαιδευτικούς των σχολικών μονάδων σε ώρες διαλείμματος.


Σχηματική Σκέψη,Γιώργος Δαρδανός,
εκδ.Gutenberg
 
Μια μικρή έρευνα σχετικά με τις σχολικές βιβλιοθήκες αποκαλύπτει ότι υπάρχουν βιβλία με το συγκεκριμένο θέμα,με πιο πρόσφατο με τίτλο "Σχηματική Σκέψη"του Γιώργου Δαρδανού, εκδότη του Gutenberg

και υπότιτλο "Το ένα και μοναδικό βιβλίο και οι ανύπαρκτες βιβλιοθήκες στην Ελληνική εκπαίδευση".

 "Ο Γιώργος Δαρδανός στο αφτί του βιβλίου Σχηματική σκέψη μάς δίνει ένα σύντομο βιογραφικό σημείωμα, από το οποίο προκύπτει μια ζωή γεμάτη από τους αγώνες και την αγάπη του για το βιβλίο. Είναι ο συνδημιουργός, με τον Χαράλαμπο Καρακατσάνη, του εκδοτικού οίκου με τον εμβληματικό τίτλο Gutenberg. Και ο μεν Λόγος γέννησε τον κόσμο, ο Gutenberg όμως γέννησε την τυπογραφία και η τυπογραφία γέννησε το βιβλίο. Σ’ αυτό το γενεαλογικό δέντρο, ο Δαρδανός ακολουθεί και ως Gutenberg και ως τυπογραφία και ως βιβλίο και ως πλήρης εκδοτικός οίκος με σπουδαίες εκδόσεις. Ήδη ο εν λόγω εκδοτικός οίκος το 2014 εόρτασε τα πενήντα του χρόνια, συμπλήρωσε δηλαδή τον δικό του χρυσό αιώνα.",γράφει στο diastixo η Ανθ.Δανιήλ

  Τρεις Πρόλογοι από τους Γεράσιμο Αρσένη,Δημήτρη Αβραμόπουλο και Γιώργο Ζάχο δίνουν με γλαφυρό τρόπο στοιχέια για το βιβλίο,τον συγγραφέα αλλά και τον εκδοτικό οίκο,σε σχέση πάντα με τον πολύχρονο προσωπικό του αγώνα για την προώθηση και τον εμπλουτισμό των σχολικών βιβλιοθηκών.

Ακολουθεί η εισήγηση του Γ.Δαρδανού σε δύο επίπεδα:αρχικά με μια αναδρομή "Από τη Βαυαροκρατία στη Βαρβαροκρατία ,μια ιστορία 180 ετών" και κατόπιν με το κείμενο του συγγραφέα με τίτλο "Η Ανάπηρη παιδεία μας"στο οποίο εξηγεί με στοιχεία και πίνακες πώς λεηλατήθηκαν 35.000.000 ευρώ επί του ενός και άπειρα επί του άλλου(υπουργών και κυβερνήσεων) για την εκλογική τους πελατεία. Και επί των διαδόχων και των διαδόχων τους εξέπνευσε η ιδέα βιβλιοθηκών στο σχολείο. Απομένει μετέωρο το ερώτημα: «Τι απέγινε το ποσό των 60.431.000 ευρώ;»Ο Γ. Δαρδανός στο εκτενές κείμενό του με τίτλο  "Η ανάπηρη παιδεία μας" καταγράφει το χρονικό, αρχίζοντας με την αναδρομή στα σχολικά του χρόνια και τις παιδικές αταξίες, το «σκοτεινό δωμάτιο» της τιμωρίας και τα μόνα εξωσχολικά βιβλία που είχε, τον Καζαμία και τον Ονειροκρίτη......

Ακολουθεί ακόμα ένα κείμενο του Γιώργου Δαρδανού για την αναγκαιότητα της σχολικής βιβλιοθήκης, καθώς και άλλων επιφανών από τον χώρο της εκπαίδευσηςΟι Κυριάκος Ντελόπουλος,Αντώνης Καρκαγιάννης, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Γιώργος Μπαμπινιώτης, Σήφης Μπουζάκης, Γεώργιος Μ. Κακούρης, Σταύρος Ζουμπουλάκης, Κώστας Ακρίβος, Γεώργιος Κ. Ζάχος δίνουν το δικές του προτάσεις για τη φιλαναγνωσία,αλλά και την οργάνωση,τη λειτουργία και την αποστολή των σχολικών βιβλιοθηκών.

Στο "εύγλωττο" εξώφυλλο,ο σκεπτόμενος του Ροντέν, προβληματισμένος ανάμεσα στις κλειδωμένες βιβλιοθήκες, με τον παπαγάλο μασκότ και την ανατριχιασμένη γάτα.

Το βιβλίο συνοδεύεται και απόCd με 6001 "φυλακισμένους" τίτλους βιβλίων στις σχολικές βιβλιοθήκες.

Χαριτίνη Μαλισσόβα