The Post: Απαγορευμένα μυστικά (2017)
Director:
Steven Spielberg
Ο μόνος τρόπος να προστατευθεί το δικαίωμα της δημοσίευσης,
είναι η δημοσίευση...
Κριτική ταινίας
Από τη Χαριτίνη Μαλισσόβα
Σε μια κορυφαία και μοναδική συνύπαρξη οι Μέριλ Στριπ και Τομ Χανκς , ενσαρκώνουν το μαχητικό δίδυμο της εκδότριας της Washington Post Κάθριν Γκράχαμ και του διευθυντή Μπεν Μπράντλι την εποχή της αποκάλυψης των «Εγγράφων του Πενταγώνου» που έφεραν στο φως τον ρόλο της Αμερικής στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Μετά από απόσπαση των απόρρητων εγγράφων και τη δημοσίευση μέρους συγκλονιστικών στοιχείων -που καταρρίπτουν τα λεγόμενα τριών Αμερικανών προέδρων σχετικά με τον πόλεμο του Βιετνάμ- από την εφημερίδα New York Times,η Washington Post καταφέρνει να παραλάβει κι εκείνη τα απόρρητα έγγραφα ,όμως την τελική απόφαση για τη δημοσιευσή τους έχει η εκδότρια της εφημερίδας,καθώς η Times ήδη σύρεται στις δικαστικές αίθουσες .
Ανάμεσα σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον(βρισκόμαστε στο 1971) και με την διεύθυνση της εφημερίδας να έχει περιέλθει στα χέρια της ύστερα από τον θάνατο του πατέρα της και του συζύγου της και μετέπειτα εκδότη της εφημερίδας,η Κάθι Γκράχαμ καταφέρνει να αποδείξει ότι έχει το σθένος και την ωριμότητα να λάβει σημαντικές αποφάσεις.
Αυτοί είναι και οι δύο άξονες στους οποίους κινείται η ταινία: η δημοσίευση των στοιχείων που μπορεί να οδηγήσουν σε φυλάκιση και η καταξίωση της Γκράχαμ στη συνείδηση όλων ως άξια εκδότρια.(Η αποτύπωση της διπλής ιδιότητας της μεγαλοαστής και μητέρας Γκράχαμ από τη μία και της εκδότριας μιας ιστορικής εφημερίδας από την άλλη ,εντείνουν ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον για την εξέλιξη ).
Σε μια εποχή που για την Αμερική είναι επιβεβλημένη η προστασία της ελευθερίας του Τύπου, καθώς ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις μαζί του,η ταινία The Post,με την άρτια σκηνοθετική ματιά του Στήβεν Σπήλμπεργκ ,ενώ διαπραγματεύεται ιστορικά στοιχεία του 1971 δίνει ξεκάθαρο,απόλυτα επίκαιρο μήνυμα,γραμμένο από την πρωτοεμφανιζόμενη Λιζ Χάνα και τον οσκαρικά βραβευμένο Τζος Σίνγκερ («Spotlight»)
Ο Νίξον προσπάθησε να σταματήσει την δημοσίευση των Φακέλων, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Γουίλιαμ Ρένκουιστ πήγε την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο και αποφάνθηκε υπέρ της δημοσιοποίησης.
Εξαιρετικά δοσμένη η ατμόσφαιρα της εποχής σκηνοθετικά και από άποψης φωτογραφίας.
Οι ερμηνείες των δύο οσκαρικού μεγέθους ηθοποιών είναι καθηλωτικές,δίνοντας για άλλη μια φορά ρεσιτάλ ερμηνείας.
Γι’ αυτό και δικαίως απέσπασε Βραβείο καλύτερης ταινίας, α' ανδρικού και α' γυναικείου ρόλου από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης,αλλά και έξι υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα για ένα υποδειγματικά κατασκευασμένο και αφηγηματικά συναρπαστικό πολιτικο-δημοσιογραφικό θρίλερ.
Αναμενόμενο είναι να λάβει και πολλές υποψηφιότητες και βραβεία Όσκαρ
Μια ταινία που αφήνει ιδιαίτερα θετική γεύση και πολλές αφορμές για συζήτηση .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου