Molly's Game
Γρήγορη άνοδος -Εύκολος στόχος -Σίγουρη πτώση .
Κριτική ταινίας
Από τη Χαριτίνη Μαλισσόβα
Ποια νεαρή κοπέλα θα βρισκόταν στην προνομιακή θέση να κερδίζει μέχρι και 10χιλιάδες δολάρια σε ένα βράδυ χωρίς να παρανομεί και χωρίς να πέφτει στα ναρκωτικά ή στην πορνεία και θα έχανε την ευκαιρία ;
Αυτό έκανε και η Μόλλυ Μπλουμ, σκιέρ Ολυμπιακών διαστάσεων ,όταν μετά από μία άσχημη πτώση αναγκάζεται να εγκαταλείψει ένα από τα όνειρα που της είχε εμφυσήσει ο ψυχοθεραπευτής κατ’ επάγγελμα και προπονητής της στο σκι πατέρας της.
Το δεύτερο όνειρο ήταν να ακολουθήσει σπουδές στη Νομική, όμως να που βρέθηκε μία δουλειά η οποία την οδήγησε στο να διοργανώνει παιχνίδια πόκερ με τρανταχτά ονόματα και υψηλά κασέ,βάζοντάς την για αρκετά χρόνια σε ένα ιδιότυπο μεν,αλλά καθ’ όλα νόμιμο δρόμο(πάντα κατά τα λεγόμενα της ίδιας και του σεναρίου της ταινίας),φήμης και κέρδους .
Ο καταξιωμένος θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος, Άαρον Σόρκιν - βραβευμένος με Όσκαρ Σεναρίου για το φιλμ «The Social Network» (2010) - πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, με την ταινία: «Molly's Game», βασισμένη στην πραγματική ιστορία της Μόλλυ Μπλουμ, της Πριγκίπισσας του πόκερ, όπως την βάφτισε ο κίτρινος τύπος ύστερα από την κινηματογραφική σύλληψή της από 17 πράκτορες του FBI .
Γιατί,όπως είναι φυσικό ,και όπως αφηγείται και η ίδια στο βιβλίο που έγραψε για να εξοικονομήσει χρήματα για τη δικαστικά έξοδα, από κάποια στιγμή και μετά, αρχίζει να γίνεται άπληστη και να παραβιάζει έναν σοβαρό νόμο περί παράνομης κράτησης ποσοστών, ξεκινά τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών και μπλέκει με τη ρώσικη μαφία, οπότε η αντίστροφη μέτρηση δεν αργεί να έρθει.
Η ταινία είναι μια αφήγηση από την ίδια την πρωταγωνίστρια ,άκρως λεπτομερής, με γρήγορους διαλόγους-σε σημείο που συχνά δεν προλαβαίνεις να παρακολουθήσεις τους υπότιτλους- ενώ παράλληλα ψυχαναλύει τη σχέση κόρης-πατέρα, αφήνοντας σε όλη την ταινία υπονοούμενα για το αίσθημα του ανικανοποίητου από την πλευρά του πατέρα ,ο οποίος εμφανίζεται στην αρχή και στο τέλος της ταινίας, λύνοντας( όχι νε ιδιαίτερα πρωτότυπη τρόπο )τις αμφιβολίες της κόρης για τις προθέσεις του ,αλλά και της κόρης που αισθάνεται ότι δεν έχει εισπράξει την αποδοχή του πατέρα.
Πρωτότυπη είναι η μη αναφορά σε καμία ερωτική σχέση της Μπλουμ, αλλά και η μη ύπαρξη ερωτικής σκηνής σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού η επιμονή της είναι να μη δώσει κανένα όνομα από όσους βρέθηκαν κατά καιρούς στα παιχνίδια πόκερ, στα 10 χρόνια περίπου που τα διοργάνωνε,οπότε γιατί να δώσει στοιχεία από την προσωπική της ζωή που δεν «αφορούν» την δικαστική της περιπέτεια που καταθέτει .
Επιβλητικός ερμηνευτικά και άκρως πειστικός στο ρόλο του πατέρα ο Κέβιν Κόστνερ,έχει πει για την ταινία :
«Ο Άαρον καταγράφει την απελπισία ανθρώπων που δίνουν την εντύπωση ότι τα έχουν όλα τακτοποιημένα στη ζωή τους. Η ιστορία δεν είναι για τον πατέρα της Μόλι, ούτε για τους προσωπικούς λόγους που τον έκαναν να πιέσει τα παιδιά του. Όλοι οι γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να είναι πετυχημένα. Και ορισμένοι κρίνουμε τα παιδιά μας και «χτίζουμε» τη σχέση μας μαζί τους ανάλογα με το αν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας, παρόλο που ξέρουμε ότι ούτε οι επιθυμίες τους, ούτε οι ανάγκες τους ταυτίζονται με τις δικές μας.»
Βασικός συμπρωταγωνιστής όμως είναι ο δικηγόρος της Μόλλυ ,το ρόλο του οποίου ενσαρκώνει ο Ίντρις Έλμπα.Η επαγγελματική σχέση εμπιστοσύνης που χτίζει με την κατηγορούμενη πελάτισσά του,είναι μία σχέση που βοηθά με αποτελεσματικό και καταλυτικό τρόπο στην έκβαση της υπόθεσης,αλλά και μια σχέση στην οποία η Μόλλυ προβάλλει και πάλι τη σχέση της με τον πατέρα της (στη σχέση του δικηγόρου με τη δική του κόρη ).
Όσο για την πρωταγωνίστρια, Τζέσικα Τζασταίην, μπορεί να έχασε το αγαλματάκι στην 75η απονομή των Χρυσών σφαιρών από την Νικόλ Κίντμαν, όμως έχτισε άλλον έναν εξαιρετικά καλά δομημένο κινηματογραφικό εαυτό.
Η ταινία είχε προταθεί και για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου (Άαρον Σόρκιν).
Στις δυόμισι περίπου ώρες που διαρκεί ο θεατής δεν βρίσκεται μόνο μπροστά σε μία ενδιαφέρουσα δοσμένη σκηνοθετικά μεταφορά μιας πραγματικής ιστορίας με μυστικά για τον τζόγο και τη μαφία και για το νομικό καθεστώς περί παιγνίων στην Αμερική.Εμπλέκεται άμεσα και στο αμερικανικό όνειρο για εύκολο χρήμα, για εξάρτηση από τον τζόγο με προεκτάσεις στα ανδρικά παιχνίδια ισχύος αλλά και για τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη των οικογενειών της μεσαίας τάξης.
Μαθαίνουμε επίσης για τα αστρονομικά ποσά που δίνονται ως προκαταβολές από εκδοτικούς οίκους για συγκεκριμένου ενδιαφέροντος βιβλία .
Βλέπουμε οπτικοποιημένα τα παιχνίδια που ήταν καταλυτικά για την έκβαση της υπόθεσης,ώστε να γίνουν αντιληπτές οι κινήσεις και από τον ανίδεο ως προς το πόκερ θεατή .
Κεντρικοί άξονες της ιστορία είναι η προσωπική διαδρομή της Μόλλυ, η κρίσιμη σχέση με τον δικηγόρο της και η άρνησή της να προδώσει τους πρώην πελάτες της.
Η αφήγηση της Μπλουμ τελειώνει με τη σύλληψή της από το FBI το 2014, η ιδέα για τη δημιουργία της ταινίας, ομως ,ξεκινάει πολύ πριν καταλάβει ότι έρχεται η πτώση. Όταν διοργάνωνε παιχνίδια στο Plaza Hotel στο Μανχάταν, συναντήθηκε με τον παραγωγό Λεοπόλντο Γκουτ σε ένα πάρτι, ο οποίος έδειξε ενδιαφέρον για την ιστορία της. Τη γνώρισε στον εκδότη του κι εκείνη συμφώνησε μαζί του να εκδοθεί ένα βιβλίο, συμφωνία που αναβλήθηκε μετά τη σύλληψή της.
Η γυναίκα που «πέφτει» και ξανασηκώνεται για να συνεχίσει την πορεία της στη ζωή αναζητώντας νέες ευκαιρίες, μπορεί να δίνεται στο τέλος με προβλέψιμο και κλισέ τρόπο,όμως,ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για αληθινή ιστορία. Και η ίδια η ζωή αυτό επιτάσσει: να ζούμε τη ζωή μας ,να αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και να βρίσκουμε τη δύναμη να συνεχίζουμε. Όσες φορές κι αν πέσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου