Jackie
Κριτική ταινίας
Της Χαριτίνης Μαλισσόβα
Η ταινία ξεκινά με έναν μακρόσυρτο συριγμό, χωρίς εικόνα, συριγμός που είναι και η μοναδική (πένθιμη ) μουσική υπόκρουση σε όλη τη διάρκειά της.Δεν πρόκειται για την βιογραφική μεταφορά της Τζάκι Κένεντυ στη μεγάλη οθόνη,έχουν προηγηθεί ανάλογα εγχειρήματα, αλλά για το ψυχογράφημά της πολυαμφιλεγόμενης προσωπικότητάς της με αφετηρία τη δολοφονία του Κένεντυ.
Επίσης,δεν πρόκειται για άλλη μία αγιογραφία του δολοφονηθέντος προέδρου, αλλά για την οπτική της συζύγου του για το γάμο τους και την στάση της απέναντι στις νέες συνθήκες της ζωής της μετά την βαρύτατη απώλεια.
Ίσως ο θεατής θα πρέπει να έχει διαβάσει κάποια στοιχεία για την προσωπικότητα της Τζάκι, για να εξηγήσει τη σκηνοθετική άποψη και το σενάριο της ταινίας.
Ίσως ο θεατής θα πρέπει να έχει διαβάσει κάποια στοιχεία για την προσωπικότητα της Τζάκι, για να εξηγήσει τη σκηνοθετική άποψη και το σενάριο της ταινίας.
Περιεκτικό το σενάριο του Νόα Όπενχαϊμ,ο οποίος τεχνηέντως χρησιμοποιεί μια συνέντευξη της Τζάκι προς ένα δημοσιογράφο για να σκιαγραφήσει την προσωπικότητά της, ξεδιπλώνοντας όλη την παλέτα των συναισθημάτων της ύστερα από την δολοφονία του Κένεντυ,πάντα καλά κρυμμένα πίσω από το αδιαπέραστο βλέμμα.Απόμακρη, ενίοτε νευρική,αλλά σχεδόν πάντα αυτοελεγχόμενη η Πόρτμαν-Τζάκι ξεδιπλώνει πτυχές της ζωής και της ψυχοσύνθεσής της.
Ο Χιλιανός σκηνοθέτης Πάμπλο Λαράϊν εισχωρεί στην πραγματική εικόνα της Τζάκι, φωτίζοντας όχι μόνο τις δύσκολες στιγμές της, μετά το θάνατο του συζύγου της, όπως την κηδεία και τη φροντίδα της οικογένειάς της, αλλά και τη ζωή της ως πρώτη κυρία στον Λευκό Οίκο.
Η φωτογραφική άποψη άψογη,αρμόζουσα στη θρυλική φινέτσα της Τζάκι.
Σενάριο και σκηνοθεσία υποστηρίζονται από την οσκαρικού μεγέθους ερμηνεία της χαρισματικής Νάταλι Πόρτμαν, μια ερμηνεία που ξεπερνά ακόμα και εκείνη του Μαύρου Κύκνου και την έφερε στη λίστα των υποψηφίων για όσκαρ Α γυναικείου ρόλου.
Η ταινία απέσπασε Βραβείο σεναρίου στη Βενετία και τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Το ματωμένο ροζ ταγιέρ, στο οποίο ξεψύχησε ο Κένεντι και η ίδια αρνήθηκε να βγάλει μέχρι που έφτασε στον Λευκό Οίκο, καταδεικνύει και τη ματωμένη ψυχή και εικόνα της γυναίκας, της συζύγου, της μητέρας, όταν όλος ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω της και η ίδια μένει ξεκρέμαστη(;)σε έναν πραγματικά πολύ σκληρό κόσμο.
Η καλοδουλεμένη,αργόσυρτη προφορά της Πόρτμαν ,αλλά και η στάση του σώματος και οι κινήσεις της πείθουν ότι παρακολουθείς την αυθεντική Τζάκι,παρόλο που-ας μου επιτραπεί-θεωρώ την ηθοποιό πιο όμορφη από εκείνη.
Αμφίσημη και αρκετά παρεξηγημένη ,η θρυλική πλέον Τζάκι μέσα από την ταινία αυτή δικαιώνεται ή μάλλον παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις πέρα από τον μύθο, χωρίς ωστόσο να της αφαιρεί ίχνος από αυτόν.
Η φωτογραφική άποψη άψογη,αρμόζουσα στη θρυλική φινέτσα της Τζάκι.
Σενάριο και σκηνοθεσία υποστηρίζονται από την οσκαρικού μεγέθους ερμηνεία της χαρισματικής Νάταλι Πόρτμαν, μια ερμηνεία που ξεπερνά ακόμα και εκείνη του Μαύρου Κύκνου και την έφερε στη λίστα των υποψηφίων για όσκαρ Α γυναικείου ρόλου.
Η ταινία απέσπασε Βραβείο σεναρίου στη Βενετία και τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ.
Το ματωμένο ροζ ταγιέρ, στο οποίο ξεψύχησε ο Κένεντι και η ίδια αρνήθηκε να βγάλει μέχρι που έφτασε στον Λευκό Οίκο, καταδεικνύει και τη ματωμένη ψυχή και εικόνα της γυναίκας, της συζύγου, της μητέρας, όταν όλος ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω της και η ίδια μένει ξεκρέμαστη(;)σε έναν πραγματικά πολύ σκληρό κόσμο.
Η καλοδουλεμένη,αργόσυρτη προφορά της Πόρτμαν ,αλλά και η στάση του σώματος και οι κινήσεις της πείθουν ότι παρακολουθείς την αυθεντική Τζάκι,παρόλο που-ας μου επιτραπεί-θεωρώ την ηθοποιό πιο όμορφη από εκείνη.
Αμφίσημη και αρκετά παρεξηγημένη ,η θρυλική πλέον Τζάκι μέσα από την ταινία αυτή δικαιώνεται ή μάλλον παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις πέρα από τον μύθο, χωρίς ωστόσο να της αφαιρεί ίχνος από αυτόν.
Δεν είναι τυχαίο που έμεινε στην ιστορία με το μικρό της όνομα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου